Het prachtige Rondane

Hallo Allemaal,

Twee dagen geleden zijn we vanuit Oslo vertrokken richting Otta. Dit is een klein dorp in het hart van Noorwegen, gelegen tussen de National Parks Jotunheimen en Rondane. In eerste instantie wilden we graag naar beide parken, maar omdat de transportmogelijkheden zo slecht waren naar Jotunheimen paste deze niet binnen onze planning. Daarom zijn we alleen naar Rondane gegaan om daar een van de bergen te beklimmen.

Eerst moesten we nog in Otta zien te komen. We hadden onze reis vastgelegd en gereserveerd, maar op het station aangekomen werd al snel duidelijk dat de treinen niet volgens de dienstregeling reden *zucht*. Onze trein kwam te laat en hierdoor miste we onze aansluiting. Vertraging: 45 minuten.

Eenmaal aangekomen in Otta werd ons een camping geadviseerd waar we ons tentje konden opzetten. Deze camping werd gerund door een oud vrouwtje dat ons sterk deed denken aan oma uit Berkelaar. We wisten al snel een plekje aan het water te vinden en Dennis was in zijn element bij het opzetten van het kampement.

Gisteren hebben we daadwerkelijk de berg Storronden beklommen. Eerst liepen we 6km het park in omgeven door enkele bergen en een kabbelend riviertje. Toen onze klim over ruw terrein begon, brak Franka het zweet uit (letterlijk en figuurlijk). Het was een zware klim en Franka had zelfs even een momentje van het befaamde bijltje. Uiteindelijk hebben we beiden de top bereikt en was de pijn vergeten, want het uitzicht daar was adembenemend.
Omdat de transportvoorziening naar Rondane ook niet toereikend was, moesten we liften. We vonden op de parkeerplaats een aardige vrouw die vier kinderen bij zich had. Opeengepropt in de auto heeft ze ons naar Otta gebracht; "ze kon het niet aan om ons achter te laten".
We hebben dus een prachtige dag gehad gisteren.

Nadat we vandaag ons kamp hadden opgeruimd, vertrokken we weer naar Oslo, waar we dan nu ook dit verhaal staan te typen.
Morgen door naar het mooie Bergen.

Groetjes

Dennis & Franka