Bay of Islands en Cape Reinga

Zoals ik in mijn vorige verslag al aankondigde, ben ik doorgereist naar Paihia, een plaats aan de Bay of Islands. Deze baai heeft veel te bieden op het gebied van oceaangerelateerde activiteiten. Aangezien ik hier een aantal dagen ingepland had en dit de laatste stop is voor mijn terugreis, beschouwde ik dit verblijf als het desert van mijn avontuur en heb ik elke dag een activiteit geboekt.

Op maandag, de dag van aankomst in Paihia zijn we op zoek gegaan naar dolfijnen met als doel ermee te zwemmen. De boot was uitermate geschikt voor de zoektocht en de gidsen bleken verstand te hebben van hun werk, want binnen 15 minuten hadden we al een groep "bottlenose" dolfijnen gevonden. Tijdens deze aanvaring bepaalde de gids dat het jammer genoeg niet mogelijk was om met deze troep te zwemmen, omdat ze jongen in hun midden hadden. Wanneer men te water gaat met deze troep kan dit gevaarlijke situaties opleveren voor de mens, maar ook voor de dolfijnen. Het blijkt namelijk mogelijk dat de moeder zo in stress raakt, dat ze geen melk meer kan produceren. Na het aanschouwen van de kunsten die de dolfijnen voor ons uitvoerden zijn we op zoek gegaan naar een groep die geen jongen bevatte.
De tweede groep dolfijnen werd vrij vertaald de "normale" dolfijn genoemd. Dit is de meest bekende soort, was kleiner en sneller dan de vorige soort. Verder had deze groep ook jongen bij zich, waardoor het uiteraard weer niet mogelijk was om te water te gaan. Na een vergeefse poging om de groep zonder jongen te vinden keerden we weer terug naar de haven. Omdat we niet de volledige waar voor ons geld hadden gekregen, gaven de organisatoren ons een deel van de kosten terug. Dit kon ik dan weer goed gebruiken voor andere activiteiten.

Dinsdag was ingepland voor een bezoek aan de meest noorder punt van Nieuw Zeeland, Cape Reinga. Om hier te komen moet men vanuit Paihia eerst 4 uur rijden. Dit was echter geen probleem, want tijdens onze reis werden we vermaakt door de buschauffeur, die ons tal van verhalen ter oren bracht. Tot mijn verbazing reden we zelfs opeens het strand op met de touringcar. Deze was hier speciaal voor ontworpen en het was dan ook een onderdeel van onze activiteit. Dit strand wordt 90 mile beach genoemd en is een officiele snelweg in Nieuw Zeeland. Ondanks dit, was er niemand te vinden op dit strand en hadden we de mogelijkheid om een half uur aan een stuk over het strand te rijden, voordat we bij de zandduinen aankwamen. Deze duinen gaven ons de mogelijkheid om te "sandboarden". Het woord zegt het al, op een wakebord van een hoge zandberg glijden. Dat vond ik natuurlijk geweldig en ben er dan ook meerdere malen van de duin gesurft. Na een korte zwem- en lunchpauze hebben we onze weg vervolgd.
Na deze pauze liet Cape Reinga niet lang meer op zich wachten. Het was weer een uniek en geweldig uitzicht met de karakteristieke vuurtoren en de samenkomende watermassa's. Dit is namelijk de plek waar de Tasmaanse Zee en de Stille Zuidzee bij elkaar komen. Hierdoor krijg je stromingen midden in zee die golven en kleurvermenging veroorzaken.
Op de terugweg stopten we bij de zogenoemd beste Fish & Chips tent van Nieuw Zeeland. Dit is een veredelde viskraam die frieten bij de vis levert. Ik kon het land niet verlaten voordat ik dit geprobeerd had en besloot dus ook maar een portie te nemen. De vis was pas 1,5 uur eerder gevangen en dat proefde je ook. De vis was heerlijk, maar zoals sommigen van jullie misschien wel weten ben ik geen fan van de frieten. Dit was voor mij dan ook niks speciaals. Volgende keer dan alleen maar een visje.

Vandaag wist ik 's ochtends nog niet precies wat ik wilde ondernemen. Ik was vroeg opgestaan, zodat ik de mogelijkheid had om nog iets voor die dag te boeken. Ik wilde graag snorkelen, maar bij het informatiecentrum raadde ze me aan om een zeildag te ondernemen, waar snorkelen bij inbegrepen was. Ik heb dit advies aangenomen en ben achteraf blij met mijn keuze. Om 10.00u verliet de zeilboot de baai met ongeveer 15 mensen aan boord. Na een regenbuitje werd het beter weer en kwamen we aan op een eilandje. Dit eiland was begaanbaar en bevatte een heuvel die het ons mogelijk maakte de hele baai te overzien. Dit leverde weer mooie foto's op. Na onze korte wandeltocht pakten we onze snorkels en gingen we op onderzoek uit rond de rotsen van het eiland. Ik heb veel vissen en duizenden zeeegels gezien. Verder heb ik nog wat schelpen opgedoken als souvenier. Na ons snorkelavontuur werden we verwend met een heerlijke lunch en een lekker biertje.
Toen de boot verder ging, werd ik achter het roer opgesteld om mijn vaardigheden op het water te testen. Ik bleek een echte Abel Tasman te zijn ;)

Al met al was het een heerlijke dag en een goede afsluiting van mijn reis. Morgen ga ik naar Auckland, om de dag erna het vliegtuig te nemen naar huis.