De kracht van water en tijd

We zijn er wel achter dat reizen door de VS in het hoogseizoen duur is als je niet van kamperen houdt. Maar aangezien wij wel van kamperen houden, zijn we de afgelopen vijf dagen met ons tentje op verschillende kampen verbleven met als gevolg dat we weinig WiFi hadden en nu heel veel om te vertellen.

In Arches National park kregen we het advies om een eenvoudige wandeling te maken in verband met de hitte van die dag. Net als in Death Valley was het wel er 40 graden C. Omdat we toch iets van het park wilden zien, kozen we een gemakkelijke route naar een aantal hoogtepunten, opmerkelijk uitziende bogen van zandsteen die door erosie en stroming van water hun vorm hadden gekregen. Nadat we ongeveer 4 uur in de hitte hadden doorgebracht won deze het van onze interesse voor de kunstwerken der natuur en zochten we ons Jeepje met airco weer op. Dit keer om onze route naar Monument Valley te starten.

In Monument Valley, de karakteristieke omgeving waar John Wayne zijn revolverkunsten toont, kregen we een mooi kampeerplekje aan de rand van de camping met een prachtig uitzicht. Meteen toen we aankwamen maakten we alvast kennis met Mike, een Navajo gekleed als cowboy die ons een dag later een rondje liet maken op twee van zijn paarden. Om 8.00 stonden we paraat om te paard te gaan. De combinatie van het mooie landschap, de sterke verhalen van Mike en de heerlijk koele wind die langs ons woei, was het paardrijden door Monument Valley een mooie ervaring... Maar nog niet voldoende om de dag al af te sluiten, want om 12.00 werden we opgehaald door Derick, ook een Navajo die ons naar de delen van Monument Valley bracht waar andere toeristen niet mochten komen zonder gids. En aangezien dat niet de meest bekende delen van het park waren hadden we het rijk voor ons alleen. Derick vertelde dat hij er als kind zelf had gespeeld en dat hij het gebied op zijn duimpje kende. Ook vertelde hij over oude indianenstammen die er geleefd hadden en over het ontstaan van het landschap. De oude ruïnes uit 1200 v Chr werden uitvoerig getoond en Dennis mocht naar de toppen van de rotspartijen klimmen om wat foto’s te maken. Het was oprecht een bijzondere tour. Later die dag gingen we nog naar het beroemde deel van het park waar we van onze sokken werden gelopen door de andere toeristen. Na een paar kiekjes waren we er ook wel klaar mee en gingen we terug naar het kamp. Daar kregen we nog een behoorlijke storm over ons heen die een enkele tent liet bezwijken. Door een paar extra maatregelen wist de onze het te doorstaan.

De dag erna gingen we op weg richting Antelope canyon, waar het nog knap lastig was om in één van de tours terecht te komen. Elke organisatie zat al vol voor een hele week vanaf die dag. Met wat doorzettingsvermogen en een beetje mazzel konden we via een reservelijst toch nog de canyon in. En wat was dat een mooie canyon, die we graag op ons gemak hadden willen bekijken. Wij maakten echter het tegendeel mee, waarbij we door de gids gezegd kregen waar we moesten staan en hoe we de camera moesten richten om de beste foto te kunnen maken. Eenmaal gemaakt moesten we dan ook weer verder lopen om de opvolgers plaats te gunnen. Het was een tornado van verbazing en indrukken en toen we de canyon uit kwamen konden we samen beamen dat dit de meest opmerkelijke tour was die we ooit hebben gedaan. Als afsluiter maakten we nog wat foto’s van Horseshoe-bend en reden we nog wat kilometers naar de Grand Canyon.

Ook daar was het weer erg heet en deden we concessies aan de moeilijkheidsgraad van onze hike, zodat we deze heelhuids konden afronden. We kozen voor de Rimtrail die ons over 12,5km langs de rand van de Grand Canyon bracht. En “Grand” was hij zeker te noemen, want zover het oog reikt kon je de afgebrokkelde rotsen zien die in miljoenen jaren door de Colorado rivier waren uitgekerfd. Dit gaf prachtige beelden en een voldaan gevoel toen we de trail hadden afgerond. Om snel nog wat te eten stopten we even bij de Grand Canyon McDonalds, zodat we weer snel op weg konden richting San Diego. Terug in Californië waar het reistempo weer wat omlaag gaat.

Morgen eens kijken of we een surfplank kunnen huren.

Groetjes
Dennis en Franka