Rust in La Paz
Door: Dennis en Franka
Blijf op de hoogte en volg Dennis
29 Juni 2017 | Peru, Puno
De afgelopen 3 dagen stonden in het teken van rust en de oversteek van Bolivia naar Peru.
De nachtbus waar we de vorige keer over vertelden was, zoals de reisdocumenten deden vermoeden, wel erg slopend. Aanvankelijk was het ontvangst in de bus niet minder dan luxe te noemen, met avondeten, een snack, een dekentje met een kussen en er stond zelfs een steward klaar die je hielp als je nog andere wensen had. Maar aangezien de wegen in Bolivia slecht of niet geasfalteerd zijn, wordt je wakker gehouden door het rammelen van de bus. Dus eenmaal aangekomen in la Paz zochten we meteen ons bed op en namen we een beetje gas terug voor die dag en de volgende.
Eenmaal op adem gekomen gingen we op verkenning uit om de stad een beetje te leren kennen. Al snel bleek dat ons hotel, aan de indrukwekkende San Fracisco basiliek, temidden van het meest interessante stadsdeel ligt. We hebben een half uurtje aan het plein van de basiliek gezeten om de sfeer en stadse activiteiten tot ons te nemen. Protestgroepen, toeristen die met hun tour starten, oude vrouwtjes die geschild fruit in siroop verkopen, vrienden die elkaar weer treffen, je kwam het allemaal tegen op het plein bij de basiliek.
Een dag later waren we zelf de toeristen die deelnamen aan de stadstour. De tour die ons meenam over de heksenmarkt, de laatste cycloopgevangenis die nog in gebruik is en het parlementsgebouw. De verhalen rondom deze plekken waren niet van onze wereld. Zo verkopen de zogenoemde heksen, kadavers van doodgeboren lama's voor gebruik in een offerritueel. Het ritueel dat hedendaags nog steeds wordt uitgevoerd vóór elk bouwproject in Bolivia, om de pijn vam moeder aarde te verzachten. Ook de gevangenis was een geval apart. Deze wordt beheerd door Coca-cola en de gevangenen moeten huur betalen voor hun verblijf, waarvan de luxe bepaald wordt aan de hand van de huur die betaald wordt. Dit betekend dat de grootste drugscriminelen, volledig ingerichte appartementen tot hun beschikking hebben... Om deze verbazingwekkende informatie op ons gemak te overdenken hebben we een flesje wijn bij ons diner genuttigd.
Vandaag werden we weer in alle vroegte opgehaald om onze weg naar Peru te vervolgen. De drukte van de stad maakte snel plaats voor de alpine-omgeving van La Paz, die later in Peru weer werd overgenomen door een uitzicht dat je op de Schotse hooglanden zou verwachten. Het was een lange, maar mooie busreis.
Morgen worden we opgehaald voor onze Titicaca-experience. #zin in (XD)
Groetjes,
Dennis en Franka
De nachtbus waar we de vorige keer over vertelden was, zoals de reisdocumenten deden vermoeden, wel erg slopend. Aanvankelijk was het ontvangst in de bus niet minder dan luxe te noemen, met avondeten, een snack, een dekentje met een kussen en er stond zelfs een steward klaar die je hielp als je nog andere wensen had. Maar aangezien de wegen in Bolivia slecht of niet geasfalteerd zijn, wordt je wakker gehouden door het rammelen van de bus. Dus eenmaal aangekomen in la Paz zochten we meteen ons bed op en namen we een beetje gas terug voor die dag en de volgende.
Eenmaal op adem gekomen gingen we op verkenning uit om de stad een beetje te leren kennen. Al snel bleek dat ons hotel, aan de indrukwekkende San Fracisco basiliek, temidden van het meest interessante stadsdeel ligt. We hebben een half uurtje aan het plein van de basiliek gezeten om de sfeer en stadse activiteiten tot ons te nemen. Protestgroepen, toeristen die met hun tour starten, oude vrouwtjes die geschild fruit in siroop verkopen, vrienden die elkaar weer treffen, je kwam het allemaal tegen op het plein bij de basiliek.
Een dag later waren we zelf de toeristen die deelnamen aan de stadstour. De tour die ons meenam over de heksenmarkt, de laatste cycloopgevangenis die nog in gebruik is en het parlementsgebouw. De verhalen rondom deze plekken waren niet van onze wereld. Zo verkopen de zogenoemde heksen, kadavers van doodgeboren lama's voor gebruik in een offerritueel. Het ritueel dat hedendaags nog steeds wordt uitgevoerd vóór elk bouwproject in Bolivia, om de pijn vam moeder aarde te verzachten. Ook de gevangenis was een geval apart. Deze wordt beheerd door Coca-cola en de gevangenen moeten huur betalen voor hun verblijf, waarvan de luxe bepaald wordt aan de hand van de huur die betaald wordt. Dit betekend dat de grootste drugscriminelen, volledig ingerichte appartementen tot hun beschikking hebben... Om deze verbazingwekkende informatie op ons gemak te overdenken hebben we een flesje wijn bij ons diner genuttigd.
Vandaag werden we weer in alle vroegte opgehaald om onze weg naar Peru te vervolgen. De drukte van de stad maakte snel plaats voor de alpine-omgeving van La Paz, die later in Peru weer werd overgenomen door een uitzicht dat je op de Schotse hooglanden zou verwachten. Het was een lange, maar mooie busreis.
Morgen worden we opgehaald voor onze Titicaca-experience. #zin in (XD)
Groetjes,
Dennis en Franka
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
